Eozynofilowe zapalenie przełyku – historia naturalna
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 19.12.2012
Źródło: Menard-Katcher P, Marks KL, Liacouras CA i wsp. The natural history of eosinophilic oesophagitis in the transition from childhood to adulthood. Aliment Pharmacol Ther 2013; 37: 114-121
Eozynofilowe zapalenie przełyku (ang. eosinophilic oesophagitis – EoE) to przewlekłe zapalne schorzenie przełyku o wzrastającej częstości występowania. Jednym z wykładników histopatologicznych EoE jest obecność śródnabłonkowych eozynofilów w bioptatach błony śluzowej przełyku. Do objawów EoE w populacji pediatrycznej zaliczamy między innymi zaburzenia karmienia, bóle brzucha, wymioty, zgagę. U osób dorosłych natomiast najczęściej spotyka się dysfagię, uczucie utknięcia kęsa pokarmowego w przełyku oraz objawy sugerujące chorobę refluksową przełyku nie ustępujące po wdrożeniu terapii antysekrecyjnej.
W ostatnim wydaniu Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się praca ukazująca zagadnienie jak do tej pory słabo zbadane. Chodzi mianowicie o naturalną ewentualną progresję objawów EoE u osób dorosłych, u których w wieku dziecięcym lub młodzieńczym rozpoznano EoE.
Do analizy zakwalifikowano chorych w wieku ≥ 18 lat będących w bazie Children’s Hospital of Philadelphia, u których rozpoznano EoE w wieku pediatrycznym. Każdy badany wypełnił kwestionariusz Mayo Dysphagia Questionnaire (MDQ)-30 oraz kwestionariusz oceniający jakość życia.
Zidentyfikowano 140 chorych z EoE, z czego 56 w pełni odpowiedziało na pytania zawarte w kwestionariuszach. Analiza wykazała, że większość dorosłych chorych, u których w wieku pediatrycznym rozpoznano EoE, nadal wymaga farmakoterapii lub modyfikacji dietetycznych z powodu EoE. Spośród badanych objawów – wielu pacjentów zgłaszało przede wszystkim utrudnione połykanie. Jakość życia w aspekcie wpływu dolegliwości na konieczność wdrożenia odpowiednich modyfikacji dietetycznych była w badanej grupie obniżona.
Wyniki analizy pokazują, że EoE zdiagnozowane w wieku dziecięcym czy młodzieńczym nie ma tendencji do symptomatologicznej poprawy i pozostaje nadal istotnym klinicznie problemem także w dalszej obserwacji u osób dorosłych.
Do analizy zakwalifikowano chorych w wieku ≥ 18 lat będących w bazie Children’s Hospital of Philadelphia, u których rozpoznano EoE w wieku pediatrycznym. Każdy badany wypełnił kwestionariusz Mayo Dysphagia Questionnaire (MDQ)-30 oraz kwestionariusz oceniający jakość życia.
Zidentyfikowano 140 chorych z EoE, z czego 56 w pełni odpowiedziało na pytania zawarte w kwestionariuszach. Analiza wykazała, że większość dorosłych chorych, u których w wieku pediatrycznym rozpoznano EoE, nadal wymaga farmakoterapii lub modyfikacji dietetycznych z powodu EoE. Spośród badanych objawów – wielu pacjentów zgłaszało przede wszystkim utrudnione połykanie. Jakość życia w aspekcie wpływu dolegliwości na konieczność wdrożenia odpowiednich modyfikacji dietetycznych była w badanej grupie obniżona.
Wyniki analizy pokazują, że EoE zdiagnozowane w wieku dziecięcym czy młodzieńczym nie ma tendencji do symptomatologicznej poprawy i pozostaje nadal istotnym klinicznie problemem także w dalszej obserwacji u osób dorosłych.