Terapia WZW C bez interferonu? Wyniki badań fazy 2b u pacjentów z genotypem 1 WZW C
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 04.08.2014
Źródło: Phase 2b trial of interferon-free therapy for hepatitis C virus genotype 1 New England Journal of Medicine, 01/17/2014 Evidence Based Medicine Clinical Article Kowdley KV, et al
New England Journal of Medicine publikuje wyniki badań fazy 2b nad zastosowaniem leków alternatywnych wobec interferonu u pacjentów zakażonych WZW C. Osiągane efekty leczenia są bardzo zachęcające.
Terapia z zastosowaniem 3 leków i z wyłączeniem interferonu może okazać się cennym narzędziem terapeutycznym u niektórych pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Lekarze, których wyniki pracy opublikowano w New England Journal of Medicine testowali połączenie inhibitora proteazy ABT-450 z ritonavirem (ABT-450/r), inhibitorem polimerazy ABT-333 oraz rybawiryną. Wyniki okazały się bardzo zachęcające. Autorzy zwracają uwagę, że dołączenie jeszcze jednego silnego leku - inhibitora NS5A, ABT-267, może dodatkowo zwiększyć skuteczność tej metody leczenia, szczególnie w trudnych przypadkach chorych z WZW C. W badaniu brali udział pacjenci z zakażeniem genotypem 1 WZW C, którzy nie byli wcześniej leczeni lub nie wykazywali odpowiedzi na uprzednią terapię z wykorzystaniem peginterferonu i rybawiryny. W obu grupach uczestników okazało się, że testowane schematy podawania leków były skuteczne w walce z wirusem. Badanie zaliczane jest do prób klinicznych fazy 2b. W sumie uczestniczyło w nim 571 pacjentów podzielonych na 14 podgrup terapeutycznych. Chorzy byli w randomizowany sposób przypisywani do grup otrzymujących leki wg schematu ABT-450/r w połączeniu z ABT-267 lub ABT-333 albo z oboma preparatami przez 8, 12 lub 24 tygodnie. W każdej z grup (poza 1) podawano także rybawirynę. Kolejne badania wykazały, że odsetek SVR u osób otrzymujących 3 bezpośrednio działające leki przeciwwirusowe (przy dawkach 150mg ABT-450, 100mg ritonaviru) z rybawiryną w 24. tygodniu po leczeniu wynosił 88% wśród osób przyjmujących leki przez 8 tygodni oraz 95% po 12-tygodniowej terapii. W innych podgrupach osiągane SVR wynosiło od 83 do 100%. Najczęstszymi efektami ubocznymi leczenia było zmęczenie, bóle głowy, mdłości oraz bezsenność. Z ich powodu 8 pacjentów (1%) zrezygnowało z dalszego udziału w badaniu.