Melatonina o przedłużonym uwalnianiu w terapii bezsenności – praktyczny przewodnik po algorytmie leczenia

W ciągu ostatnich 20 lat dokonała się istotna zmiana w podejściu do diagnozowania i leczenia bezsenności. Obecnie jest ona postrzegana jako problem zdrowotny, który najczęściej wymaga oddzielnego leczenia. Dotyczy to także sytuacji współistnienia bezsenności z innymi schorzeniami, które w przeszłości były uważane za jej przyczynę. Jeśli nasilenie tych schorzeń nie tłumaczy skarg pacjenta na złą jakość snu, bezsenność nie powinna być traktowana jako schorzenie wtórne do schorzenia podstawowego, ale jako schorzenie współwystępujące.

Do leków pierwszego wyboru w leczeniu bezsenności u osób powyżej 55. roku życia należy melatonina o przedłużonym uwalnianiu (melatonin prolonged release – PR). Zasady jej stosowania są jednak inne niż w przypadku leków nasennych. Celem artykułu jest omówienie tych zasad oraz przedstawienie algorytmu stosowania melatoniny PR w leczeniu bezsenności.

Terapia melatoniną PR u osób w wieku powyżej 55 lat jest zalecana ze względu na jej wysokie bezpieczeństwo. Melatonina PR powinna być przyjmowana w dawce 2 mg około godziny przed snem, a w przypadku pacjentów zgłaszających przede wszystkim problemy z zasypianiem – 2 godziny przed snem. Zalecany okres leczenia wynosi od 3 do 13 tygodni, w tym czasie skuteczność terapii stopniowo się zwiększa. Przedłużenie okresu leczenia może być uzasadnione w indywidualnych przypadkach, gdy terapia przynosi korzyści pacjentowi, a leczenie niefarmakologiczne nie jest skuteczne. Możliwe jest też powtarzanie terapii w odstępach kilku- lub kilkunastotygodniowych. W przypadku pacjentów, którzy wymagają szybkiej poprawy jakości snu, melatonina PR w pierwszym okresie leczenia może być łączona z lekami nasennymi lub innymi lekami sedatywnymi.