Odnaleziono jeden z kluczowych elementów patogenezy alzheimera

Bardzo cennych danych dotyczących genetycznych predyspozycji do wystąpienia choroby Alzheimera przedstawiono na łamach prestiżowego czasopisma "The JAMA Neurology".

W ostatnich latach odniesiono początkowe sukcesy w dużych badaniach asocjacyjnych całego chromosomu X w zakresie chorób układu krążenia, nerek i chorobie Parkinsona, ujawniając zarówno zależności związane z płcią lub niezależne od płci. Nie przeprowadzono jednak takich badań u pacjentów z chorobą Alzheimera, mimo że chromosom X zawiera dużą liczbę genów ulegających ekspresji w mózgu i związanych z niepełnosprawnością intelektualną.

Wieloośrodkowy zespół amerykańskich badaczy przeprowadził metaanalizę badań dotyczących asocjacji genetycznych przeprowadzonych w grupach kontrolnych, rodzinnych i populacyjnych.

Analizy dokonało amerykańskie konsorcjum genetyki choroby Alzheimera, projekt sekwencjonowania choroby Alzheimera, brytyjski Biobank, fiński krajowy rejestr zdrowotny oraz program Milions Veteran w USA. Uwzględniono dane genetyczne dostępne z mikromacierzy wariantów pojedynczych nukleotydów o dużej gęstości oraz sekwencjonowania całego genomu, a także podsumowujące statystyki dotyczące ekspresji w wielu tkankach. Wybrano ogółem 1 152 267 kwalifikujących się uczestników.

Badacze zidentyfikowali sześć niezależnych loci genetycznych na chromosomie X o potencjalnym związku z chorobą Alzheimera (2 rzadkie, występujące z częstością mniej niż 1 proc:  NLGN4X i MID1 oraz 4 częstsze w loci SLC9A7, ZNF280C, ARGRG4 i MTM1), przy czym 4 powiązano z ekspresją genów w tkankach mózgowych i pozamózgowych, które na różnym etapie biorą udział w patogenezie choroby. Jedno z tych 4 loci okazało się szczególnie silnie powiązane - SLC9A7.

Dodatkowo spośród wszystkich 6 odnalezionych loci, wśród 4 wykazano dowody na ucieczkę przed inaktywacją chromosomu X w odniesieniu do ryzyka choroby Alzheimera.

Jako, że SLC9A7 reguluje homeostazę pH w obrębie aparatu Golgiego to przewiduje się, że ma dalszy wpływ na akumulację β-amyloidu. Stąd powyższe badanie może dostarczyć nowych celów dla leków biologicznych, które skutecznie hamowałyby progresję choroby Alzheimera.